Wie eens een heel andere kant van Leo Gestel wil ontdekken, moet een bezoek brengen aan ons Stadsmuseum. Hier is Leo te gast bij zijn ooms in Eindhoven, die daar een drukkerij Gestel en Zoon exploiteerden. Samen met één van zijn ooms, Dimmen Gestel, trok hij er op uit en tekende en schilderde in Noord Brabant.
Je ontdekt in deze tentoonstelling een jonge, spontane Leo Gestel, die op jeugdige leeftijd, hij is dan een jonge twintiger, zijn schilderende vader en zijn oom Dimmen duidelijk de loef afsteekt. Zijn talent blijkt overduidelijk als je zijn schilderij van een Brabantse boerderij vergelijkt met dat van zijn vader en die van zijn ooms.
Op de tentoonstelling zijn verschillende boeiende tekeningen en litho’s van Leo te bewonderen, zoals de portretten van Emmetje Gestel en haar man Willem, beneden in de hal. Vooral zijn tante Emmetje is trefzeker in enkele sobere lijnen geportretteerd. Prachtig zoals Leo het haar van zijn tante weergeeft. Ook zijn zelfportret (gemengde technieken) valt op: een heel vlotte en geestige weergave van onze schilder. Beneden vinden we ook twee portretten (litho’s) van de hand van oom Dimmen: één van zijn oom Dick en één van zijn grootmoeder. Technisch heel knap gemaakt, je herkent de hand van de meester drukker. Het portret van de oude zozeer gerimpelde grootmoeder in klederdracht is ontroerend.
Van Leo zijn ook prentbriefkaarten, ontwerpen voor een sigarettenmerk, voor boekenleggers, voor gloeilampen en affiches te bewonderen. Daaruit blijkt zijn veelzijdigheid. Blij verrast was ik door twee tekeningen van Belgische vluchtelingen in één van de vitrines boven, waarschijnlijk voorstudies voor grotere werken die gebruikt werden voor een reizende tentoonstelling uit 1915. Het zijn levensechte sfeertekeningen van mensen in nood, gevangen in een dynamische massale beweging. Hier spreekt duidelijk de compassie van Leo met deze oorlogsvluchtelingen. De opbrengst van de tentoonstelling was bedoeld om de nood van deze trieste vluchtelingen te lenigen.
De tentoonstelling geeft ook een aardig tijdsbeeld, bijvoorbeeld door de opvallende affiche van Leo voor de Jaarbeurstentoonstelling in Utrecht: zo heerlijk Hollands, een stoere stuurman, regen en wind trotserend. Ook de etiketten in de vitrine, zoete en fel gekleurde afbeeldingen met de jonge koningin Wilhelmina in het midden zijn getuigen van dit tijdperk, hetgeen nog wordt versterkt door levensgrote foto’s van de drukkerij en van beide ooms en door de grote oude drukpers in de hal.
Vincent van Gogh, die bevriend was met oom Dimmen, is op deze tentoonstelling vertegenwoordigd met een door hem zelf vervaardigde litho van de aardappeleters, met de daarbij behorende steen voor de afdruk.
In dezelfde (laatste) zaal zijn ook mooie litho’s van oom Dimmen geëxposeerd, alsmede een bloemenstilleven van Leo, voor mij het hoogtepunt van de expositie. Wat een explosie van kleuren; het doek bewijst maar weer eens dat Leo Gestel een heel grote colorist was.
Kortom: een intieme, sfeerrijke en uiterst verzorgde expositie, waar ik van heb genoten.
Van harte aanbevolen dus.
Frans Lander