Stadsmuseum Woerden, 10 oktober 2015 t/m 10 januari 2016
Ido Vunderink, één van Woerdens meest vooraanstaande kunstenaars, heeft dit voorjaar de respectabele leeftijd van tachtig jaar bereikt. Gedurende zijn carrière zijn er verschillende prachtige tentoonstellingen rondom zijn schilderijen georganiseerd. Zijn verjaardag is een goede reden om dit nog eens te doen in zijn ‘thuis’, het Stadsmuseum Woerden. Zo’n kroonjaar is in de regel aanleiding voor het organiseren van een grote overzichtstentoonstelling. Maar nee, Ido zelf had andere plannen. “Die oude schilderijen zijn al zoveel uit de kast gehaald. De mensen hebben ze gezien en zijn ze moe.” dacht hij. Een tentoonstelling van alleen zijn recente werk vond hij een beter idee. Dat is er namelijk in overvloed want Ido werkt nog iedere dag. Hij raakt telkens weer betoverd door het oneindig weidse landschap van het Groene Hart in zijn achtertuin. Het inspireert hem tot monumentale, kleurrijke, geabstraheerde schilderijen en het nóg verder ontwikkelen van zijn stijl.
Land, water, licht en lucht
Ido Vunderink woont in de Meije, nabij Woerden in het midden van het Groene Hart. Het landschap dat hem omringt is ongerept met groen weideland, water in de sloten, imponerende luchten en licht dat door de wolken breekt. Hier vindt Ido zijn inspiratie. De oneindige weidsheid van de omgeving vertaalt hij in vereenvoudigde composities van boven elkaar geplaatste kleurvlakken en krachtige lijnen. Door hun forse afmeting en expressief kleurgebruik maken de schilderijen een erg monumentale indruk.
Betoveren
Naast landschappen zien we ook veel geabstraheerde bloemstillevens terug in Ido’s oeuvre. Van grote art-deco vazen met uitbundige boeketten tot een eenvoudig schoteltje met drijvende bloemen. De fragiele stelen en blaadjes zet hij om in geometrische vormen die hij met het paletmes in dikke verf op het doek zet. De schilderijen hebben een overdonderend effect door de sterke contouren en de brede toets.
Kleur
Ido’s werk valt met name op door het gewaagde kleurgebruik dat zijn waarneming en stemming uitdrukt. In zijn schilderijen zien we dan ook verstilde ton-sur-tonkleuren én expressief geel, roze, oranje en blauw dat van het doek afspat. Ook hanteert hij verrassende kleurstellingen. Een schilderij met ongebruikelijke kleuren is een succes door de evenwichtige constructie en balans van de kleurvlakken. Ido weet zelfs de illusie van ruimte te wekken door het gebruik van wijkende en dominante kleuren.
Recent werk
Ido’s schilderijen zijn de laatste jaren steeds abstracter geworden, zoals duidelijk blijkt uit de tentoonstelling. Hij zoekt naar de essentie van de wereld om zich heen, door vormen steeds verder te vereenvoudigen en te ontdoen van franje en tierlantijnen. Daarnaast geniet Ido nóg intenser van kleur: “Kijk dat dikke, gewaagde geel eens. Hoe dat van het doek afspat. Heerlijk toch!”
Nu Ido tachtig jaar is geworden en wat slechter ter been is, hecht hij meer aan zijn huis en tuin. Een uitstapje naar Amsterdam voor zijn opvallende kleding en geliefde kettingen is niet meer zo makkelijk als vroeger. Ook reizen in de natuur van Engeland, Ierland en Schotland zit er niet meer in. Toch maalt Ido hier niet om. Hij heeft genoeg aan de groene uitgestrektheid van de Meije en het Groene Hart. Hier vindt hij alle schoonheid die hij zoekt en blijft hij oneindig geïnspireerd.